Zaburzenie psychiczne, które omówimy w tym artykule, ma bardzo szeroką demografię — może dotknąć każdego niezależnie od wieku czy płci. Nerwica lękowa charakteryzuje się przewlekłym lękiem oraz nadmiernym niepokojem, który utrudnia codzienne
funkcjonowanie. Warto zrozumieć jej istotę, aby móc pomóc sobie lub bliskim w walce z tym schorzeniem. Jest powszechna — szacuje się, że na świecie cierpi na nią nawet 10% populacji. Grupy wiekowe najbardziej narażone na rozwój nerwicy to młodzież oraz osoby dorosłe w wieku produkcyjnym.
Najczęściej występujące objawy nerwicy lękowej
W tym zaburzeniu symptomy mogą być zarówno fizyczne, jak i psychiczne. Wśród objawów fizycznych można wymienić m. in.
bóle i zawroty głowy,
uczucie duszności,
przyspieszone bicie serca,
zaburzenia żołądkowo-jelitowe.
Psychiczne objawy nerwicy lękowej to natomiast m.in. niepokój, lęk przed sytuacjami społecznymi, myśli katastroficzne czy problemy z koncentracją. Warto zwrócić uwagę na to, jak te symptomy wpływają na codzienne życie osoby dotkniętej nerwicą lękową. Nieustanny lęk i niepokój mogą prowadzić do chęci izolacji i pogorszenia relacji z innymi ludźmi, a zaburzenia skupienia wpływają na wykonywanie codziennych obowiązków — również zawodowych. W rezultacie nerwica lękowa może znacząco obniżyć jakość życia osoby cierpiącej na to zaburzenie.
Rodzaje zaburzeń lękowych i ich charakterystyka
Nerwica lękowa jest klasyfikowana jako choroba przewlekła, którą nazywamy również zespołem lęku uogólnionego. Zaburzenia tego typu mogą jednak przyjmować również inne postaci, takie jak:
napadowe ataki paniki – często występują równolegle z nerwicą lękową; pacjent doświadcza silnych epizodów lękowych, podczas których odczuwa zarówno natrętne myśli i przekonania, że coś złego się z nim dzieje, jak i objawów somatycznych (kołatanie serca, silne duszności, nudności, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej),
fobia społeczna — objawia się głównie w sytuacjach społecznych i przejawia się bardzo silnym lękiem przed interakcją z innymi ludźmi, potencjalną kompromitacją lub brakiem akceptacji,
zaburzenia obsesyjno-kompulsywne — związane z natrętnymi myślami (kompulsjami) związanymi z przymusem wykonywania jakiejś czynności, np. sprzątania, częstego mycia rąk, obsesyjnego sprawdzania czegoś (np. czy drzwi zostały zamknięte po wyjściu z domu),
zespół stresu pourazowego — lęk związany z silnie stresującą sytuacją, z którą pacjent miał do czynienia w przeszłości,
zaburzenia somatyzacyjne – nazywane też hipochondrią; osoby, które na nie cierpią, odczuwają silny lęk o własne zdrowie, często interpretując jego objawy jako symptomy innych chorób, które faktycznie u nich nie występują.
Nerwica lękowa u dzieci i dorosłych — cechy charakterystyczne
Osobom dorosłym, które cierpią na zaburzenia lękowe, częściej towarzyszą myśli katastroficzne, które prowadzą do przewidywania najgorszych scenariuszy w różnych sytuacjach. Nerwica lękowa u dorosłych często wiąże się z intensywniejszymi odczuciami fizycznymi, takie jak ból mięśniowy czy wyjątkowo silne pocenie się.
Zaburzenia lękowe mogą przejawiać się nieco inaczej niż u osób dorosłych. Dzieci z nerwicą lękową często wykazują zachowania unikające, które mają na celu ucieczkę od sytuacji wywołujących lęk. Znaki nerwicy lękowej mogą również obejmować zbytnie przywiązanie do opiekunów, problemy z zasypianiem oraz trudności z koncentracją.
Leczenie nerwicy lękowej
Terapia obejmuje zarówno metody farmakologiczne, jak i psychoterapeutyczne. Pacjentom często zaleca się stosowanie leków przeciwlękowych, antydepresyjnych oraz uspokajających w celu złagodzenia objawów — należy jednak sięgać po nie z ostrożnością, ponieważ mogą działać uzależniająco. W psychoterapii osób z nerwicą lękową najczęściej stosowanymi technikami są terapia poznawczo-behawioralna (CBT) oraz terapia psychodynamiczna. Celem psychoterapii jest zmiana negatywnych wzorców myślenia oraz zachowań, aby zredukować nasilenie i częstotliwość występujących objawów. Wybór odpowiedniej metody leczenia zależy od indywidualnych potrzeb pacjenta oraz nasilenia objawów.
Comments